سر  را بریدی دیگر از عمامه اش بگذر

کشتیش از پیراهن و از جامع اش بگذر

صد نیزه و شمشیر بر این تن فرو رفته

بگذر از این پیراهن از رنگ رو رفته

دست  از سر بی جان این خونین بدن بردار

انگشتر ی را می بری انگشت را بگذار

سر را بریدی دیگر از پیکر چه می خواهی

دیگر بگو کافر به غیر از سر چه می خواهی

این خون زیر نعل ها خون  سر عشق است

ای اسب ها آهسته تر این پیکر عشق است

راس تو بر نی و بدنت زیر آفتاب

افتاده روی خاک تنت زیر آفتاب

از بس که نعل تازه تنت لمس کرده است

مشکل شده شناختنت زیر آفتاب

وقتی که  گرگ ها به تنت حمله ور شدند

سهم که بود پیرهنت زیر آفتاب

جسمت شبیه غنچه و گلچین نشسته است

در انتظار وا شدنت زیر آفتاب

با اشک چشم خود به تنت آب می دهم

پژمرده روی نسترنت زیر آفتاب

نامی مگر ز فاطمه  بردی که اینچنین

با سنگ و نیزه ها زدنت زیر آفتاب

با چادری که مانده ز مادر برای من

چون چاره نیست می روم اما بدان هنوز

مانده دلم تنت زیر افتاب

الحمد لله رب العالمين و الصلوه علی سيدنا و نبينا محمد و اله‏
الطاهرين .
در مسئله شناخت ، مسائلی مطرح است كه ما در جلسه گذشته دو مسئله از
آن مسائل را بيان كرديم . اهميت و ارزش شناخت در جلسه گذشته عرض شد ،
و مخصوصا از اين راه وارد شديم كه چرا در دنيای امروز مسئله شناخت‏
اينهمه اهميت پيدا كرده است ، كه عده‏ای گفته‏اند فلسفه ، جهان‏شناسی‏
نيست ، شناخت شناسی است ، و به اصطلاح فرنگی‏اش انتولوژی ( 1 ) نيست ،
اپيستمولوژی ( 2 ) است . عرض كرديم كه چون دنيای امروز ، دنيای مكتب و
ايدئولوژی است و ايدئولوژيها زاده جهان بينيها هستند وجهان‏شناسی‏ها زاده شناخت شناسی‏ها هستند ، پس بايد قبل از هر چيز
شناخت‏شناس بود تا جهان‏شناس شد ، تا تكليف خود را در پيوستن به يك‏
مكتب و ايدئولوژی روشن ديد .
مسئله ديگر امكان شناخت است كه در اين‏باره نيز بحث شد

ما گدایان قم و شهر خراسان هستیم

عاشق  و در به در و بی سر و سامان هستیم

خاک زیر قدم ذریه ی زهراییم

نسل در نسل همه نایب سلمان هستیم

نوکر حلقه به گوشیم همه می دانند

خاکبوسان دَر ِ بیت کریمان هستیم

سائل طایفه ی حضرت کاظم شده ایم

فاطمه کرده نظر،  شیعه ایران هستیم

عاقبت ، عاقبت ما بشود ختم ِ به خیر 

حاجیان حرم خواهر سلطان هستیم

کفتر مشهد و قم شد دل آواره ی ما

زینب ضامن آهوست همه کاره ی ما

ما گدایان تو هستیم سعادت داریم

از کرامات تو بانوست که قیمت داریم

کرمت کاسه ی ما را نگذارد خالی

بده در راه خدا باز ، که حاجت داریم

ما گنه کار ،گنه کار ،گنه کار، اما

روز محشر ز تو امّید شفاعت داریم

بین این طایفه ی آینه ها بعد حسین

جور دیگر به رضای تو ارادت داریم

هر که دارد به جهان عادتی و اخلاقی

ما به بوسیدن درگاه تو عادت داریم

دل ِ وابسته به تو خانه امّید شود

هر که شد خادم تو مرجع تقلید شود

آمدی شد همه قم یاور تو ، شکر خدا

خاکی و پاره نشد معجر تو ، شکر خدا

آمد اشک تو ز دوری برادر اما

کس نخندید به چشم تر تو ،شکر خدا

مردم قم همه خوبند نریزند ز بام

آتش و سنگ به روی سر تو ، شکر خدا

به سری نیست درین شهر ولایی فکر ِ

غارت زیور و انگشتر تو ، شکر خدا

آمدی و کسی از مرد و زن شهر نداشت

قصد توهین به تو و دلبر تو ، شکر خدا

غصه ی زینب کبری و چهل روز عذاب

بین این شهر نیامد سر تو ، شکر خدا

زینب و کوفه و اشرار امان از این غم

زینب و تشت و سر یار امان از این غم

حجتُ اللهِ القائم اِنتَقِم یا مُنتَقِم
العجل یا بقیه الله یبن الزهرا آجرک الله
فاطمیه شد صاحب عزایی
مادرت گوید مهدی کجایی
کی میایی
العجل العجل یابن الزهرا
باز بوی زهرا
باز بوی زهرا
باز بوی زهرا

         یاصاحب الزمان(عج)

شب تار من خدایا زچه رو سحر ندارد

مگر این  عزیز  زهرا  ز دلم خبر ندارد

تو به من مگر نگفتی , غم دل به او بگویم

غم  دل  بگفتم  اما  به من  او  نظر  ندارد

همه دم زنم صدایش شنوم مگر نوایش

چه کنم که آه سردم به دلش اثر ندارد

تو بگو کجا روم من که جمال او ببینم

که دلم به جز جمالش هوس دگر ندارد

تو بده نشانم او را که جز او دگر نبینم

که ندیده هر که او را به یقین بصر ندارد

ز ظهور او سئوالی بنمودم از یکی گفت

که ز وقت رجعت او خبری بشر ندارد

به کجایی ای عزیزم نگری به حال و دردم

که فراق و دوری تو به جز از ضرر ندارد

تو برای شیعه هستی چو پدر به امر یزدان

تو بیا که شیعه جز تو پدری دگرندارد

نه فقط منم که هجرت زده آتشی به جانم

به حسین(ع) نما عنایت که کسی به بر ندارد

تو به کربلا نبودی به حسین  کمک نمایی

ز وفابرس به دادش که کسی به سر ندارد

به کنر نعش اکبر بنشست حسین (ع) و گفتا

که خبر دهد به لیلا که دگر پسر ندارد

به مصائب حسینی به جهان کسی چو (کردی)

از میان سینه سوزان سخنش اثر ندارد

احیای نماز در روز اربعین

سخنرانی حجة الاسلام والمسلمین محسن قرائتی اینجا گوش کنید

(تاریخ پخش: 06/05/73)

بسم الله الرحمن الرحیم

در دانشگاه تهران، محل اقامه نماز جمعه و در محضر مبارک برپاکنندگان این فریضه الهی هستیم. برادران و خواهرانی که، بالای ده سال است. روز تعطیلی خود را صرف احیاء نماز جمعه و اقامه نماز جمعه میکنند. و این خیلی مهم است که انسان روز تعطیلیاش را، این هم نماز جمعه تهران، فرق میکند. نماز جمعه شهرهای دیگر، ممکن است یک ساعت به ظهر بیایند. نماز جمعه تهران، از صبح جمعه باید بیایند و عصر، بهرحال، این عزیزانی که بالای ده سال است، زحمت کشیدهاند، و این نماز با شکوه را، احیاء کردند، نمازی که، هر چه در طول هفته، هر چه رادیوها و روزنامهها، ضد انقلاب‎ها و بیتفاوت‎ها، هر چه سمپاشی میکنند. روز جمعه با یک خطبه، همه حرف‎هایشان جاروب میشود. نماز جمعهای که محور اسلام است در دنیا و محور اسلام و انقلاب است در جمهوری اسلامی ایران، من به عنوان یک کسی که مقدار زیادی، کشورهای دنیا را رفتهام. گاهی در بعضی از کشورهای اروپایی، یا همچنین بعضی کشورهای کمونیستی، آدم فکر میکند دیگر اینجاها اسلام نیست. خبری از قرآن نیست. کفر همه را گرفته است. یک مرتبه نماز جمعه که میشود، میبیند، در قلب اروپا، در قلب چین، و کشورهای حتی کمونیستی، یک نماز جمعههای باشکوهی میشود که آن نماز جمعهها اسلام را نگه داشته است.

انتقاد از خود، از چهل سال عبادت بهتر است